Tom I - 401 s. Rom II - 283 s. Autor usiłował związać jasne idee z określeniami nadawanymi umysłowi oraz badał jakie zdolności umysłowe z natury swej wykluczają się nawzajem, jakich zdolności nie da się ze sobą pogodzić wskutek różnych przyzwyczajeń. Dowodzi, że wrażliwość zmysłowa i pamięć są przyczynami sprawczymi wszystkich naszych myśli i że wszystkie nasze błędne sądy wynikają z naszych namiętności albo z ignorancji. Claude Adrien Helvétius, Helwecjusz (ur. 26 lutego 1715 w Paryżu, zm. 26 października 1771 w Paryżu) – francuski filozof i literat, jeden z twórców Wielkiej Encyklopedii Francuskiej. Pochodził z naturalizowanej we Francji rodziny lekarzy noszących nazwisko Schweitzer (zlatynizowana forma Schweitzer to właśnie Helvétius). Jego dziad, Johann Friedrich Schweitzer (1630–1709) rozpowszechnił stosowanie ipekakuany jako środka odkrztuśnego, ojciec zaś był lekarzem Marii Leszczyńskiej, przyszłej królowej Francji. Młody Helwecjusz przysposabiał się do zawodu finansisty, w wolnych chwilach parając się poezją. W wieku 23 lat, za protekcją królowej przyznano mu urząd generalnego dzierżawcy dóbr królewskich, przynoszący znaczne dochody. Mieszkał w Château de Voré (Collines des Perches, Loir-et-Cher) oraz w Paryżu w domu przy rue Sainte-Anne. Zabezpieczony od strony materialnej, mógł w pełni oddawać się uciechom życia, równie wiele energii poświęcał jednak sprawom ducha.