Wszystko zaczęło się w puszczy. Nasi przodkowie mieszkali na wielkich, porośniętych prastarą puszczą obszarach nad Wisłą i Wartą. Pogańskie plemiona stopniowo łączyły się w historyczną wspólnotę. W przełomowym okresie na jej czele stanął wielki mąż stany tamtych czasów - piastowski książę Bolesław Chrobry. Bolesław Chrobry – dzieło życia polskiego pisarza Antoniego Gołubiewa. Czterotomowy cykl pisany w latach 1947–1974 opowiada o życiu i przemianach w zwyczajach i sposobie widzenia świata społeczności, z której wyrósł po wiekach naród polski. Portretuje wszystkie warstwy społeczne – od pospolitego raba, po księcia Bolesława czy cesarza Ottona III. Głównym czynnikiem modelującym te zmiany jest w tej powieści religia chrześcijańska. Pisarz tworzył swoje dzieło przez wiele lat, wielokrotnie zmieniając i poprawiając gotowe już tomy, a nierzadko dopisując nowe fragmenty. Powieść ta jest nieukończona. Autor wielokrotnie skarżył się na nadmierne rozrośnięcie się materiału, na nieumiejętność opanowania go. Całość zamyka się niewielkim w rozmiarach tomem Wnuk, który w wydaniu z 1981 roku wszedł w skład tomu Rozdroża. Bolesław Chrobry zdobył ogromną popularność po zakończeniu II wojny światowej, prawdopodobnie na fali rewanżyzmu powojennego. Z czasem jednak tracił na popularności, czego przykładem są daty kolejnych wydań utworu. Antoni Gołubiew (ur. w 1907 r. w Wilnie, zm. w 1979 r. w Krakowie), znany powieściopisarz i publicysta, związany z grupą krakowskiej inteligencji katolickiej ze środowiska Tygodnika Powszechnego, w czteroczęściowym cyklu powieściowym Bolesław Chrobry ukazuje powstawanie zrębów państwowości polskiej i ważką rolę w tym procesie Bolesława Chrobrego. Swoisty, wymyślony dla potrzeb powieści język, bogata akcja, rzetelność w przedstawianiu faktów historycznych stawiają cykl Gołubiewa w rzędzie najwybitniejszych polskich powieści historycznych. Spis treści: TOM I - PUSZCZA - 541 s. TOM II - SZŁO NOWE - 558 s. TOM III - ZŁE DNI - 391 s. TOM IV - ZŁE DNI - 431 s.