Podstawą współczesnej szkoły katolickiej jest integralne wychowanie, które stanowi klucz do wychowania jednostek społecznie dojrzałych, czyli świadomie angażujących się nie tylko na rzecz swojego dobra, ale również na rzecz dobra wspólnego społeczności, w których żyją. Takie jest założenie tej placówki oświatowej. Jak natomiast wygląda jej rzeczywistość edukacyjna? W jakim stopniu i jakimi środkami realizuje się zapisy zawarte w jej programach wychowawczych? Czy faktycznie stanowi ona ważne ogniwo wychowania obywatelskiego podejmowanego przez instytucjonalne środowiska wychowawcze? Niniejsze pytania stanowiły inspirację podjętych rozważań. Zanim jednak do nich przystąpię, wyjaśnię na wstępie rozumienie i granice stosowanych w artykule terminów.