Gramatyka filozoficzna w XIX i XX wieku wiązała się z odkryciem głębokich różnic gramatycznych i semantycznych pomiędzy językami naturalnymi oraz językami nauk szczegółowych. Stanowiła próbę przezwyciężenia relatywizmu językowego za pomocą logicznej analizy języka. Najważniejsze nowoczesne koncepcje tej starej filozoficznej dyscypliny formułowane więc były na gruncie przełomowych koncepcji logicznych. Gramatyka filozoficzna A. Marty'ego i teoria przedmiotów A. Meinonga odwołują się do Brentanowskiej reformy logiki podobnie jak semiotyka Ch.S. Peirce'a bazuje na jego logice relacji, a gramatyka krytyczna J. Schächtera i filozofia języka L. Wittgensteina wywodzą się z ideografii Fregego. Niniejsza antologia poświęcona jest genezie nowoczesnej gramatyki filozoficznej i prezentacji jej logicznych podstaw.