1) tom I - 1969 r., 318 str. 2) tom II - 1970 r., 240 str. Krzysztof Tatarkiewicz pochodził ze szlacheckiej rodziny wywodzącej się z zaścianka pod Bobrujskiem. Urodził się 13 grudnia 1923 r. w Warszawie. W 1939 r. uzyskał „małą maturę" w Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie. W czasie wojny uczył się na tajnych kompletach w tymże Gimnazjum, potem studiował matematykę w ramach Tajnego Uniwersytetu Warszawskiego. Magisterium z matematyki (1947) i doktorat (1950) uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1954 r. został zweryfikowany jako docent (ówczesny stopień naukowy odpowiadający habilitacji) przez CKK. W lutym 1962 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. Zawodowo związany był m.in. z Politechniką Krakowską, UJ, UMSC, Politechnika Warszawską i Uniwersytetem Warszawskim. Publikował wyniki z zakresu wypukłości sfer i aproksymacji w przestrzeniach Banacha, równań różniczkowych, podstaw analizy matematycznej, analizy numerycznej, teorii liczb, algebry i mechaniki. Napisał podręczniki podstaw mechaniki teoretycznej i rachunku wariacyjnego. Zmarł 2 czerwca 2011 roku w Warszawie. Pochowany został w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Powązkowskim.