Ferdynand Goetel (ur. 15 maja 1890 w Suchej Beskidzkiej, zm. 24 listopada 1960 w Londynie) – polski prozaik, dramatopisarz, publicysta, scenarzysta i działacz polityczny, członek Polskiej Akademii Literatury od 1935 r., działacz polskiego PEN Clubu i Związku Zawodowego Literatów Polskich, laureat Złotego Wawrzynu PAL. Jego córką jest aktorka Elżbieta Goetel, synem fotograf Roman Goetel, natomiast bratem był geolog Walery Goetel. Książka zawiera: 1. A. Szyszko-Bohusz: Wawel odnowiony 2. W. Goetel: Ginąca Afryka 3. L. Niemojewski: Paradoksy urbanistyczne 4. J. Pruchnik: Odwodnienie Polesia 5. R. Dyboski: Amerykanizm 6. B. Wieniawa-Długoszowski: Wspomnienia z Legionów 7. A. Patkowski: Sandomierskie 8. W. Szafer: Parki przyrody w Polsce Fragment. "Naród, szanujący tradycję i pielęgnujący pamięć dawnych swych dziejów, szanuje zwykle i szczególną pieczą otacza jakąś miejscowość lub jakiś zabytek, uzmysławiający dla niego historyję jego państwa. Takim świętym zabytkiem dla każdego rosjanina jest Kreml moskiewski, symbol rosyjskiej państwowości od XVII wieku po dzień dzisiejszy. Opactwo Westminsterskie jest takim panteonem dla angliów, Hradczyn skupia pamiątki narodowe czechów. My jesteśmy w tej szczęśliwej sytuacji, że również posiadamy takie palladjum naszej państwowości, taki symbol zaklęty w szatę kamienną, jakiego brak niejednemu potężniejszemu mocarstwu, mamy swój Wawel. Logika bowiem lat tysiąca naszej historji chciała, by wszystkie niemal ważniejsze fakty naszego istnienia jako państwa, wszystkie dole i niedole naszego narodu wiązały się mniej lub więcej z Wawelem: historja Wawelu - to historja Polski w minjaturze.""