Na tom składa się jedenaście szkiców przybliżających niektóre wątki z życiorysu Marii Kuncewiczowej oraz ich powiązania z twórczością pisarki, znanej z sięgania w swojej prozie po motywy autobiograficzne. Gruntowna lektura bloków korespondencji zgromadzonych w Dziale Rękopisów Biblioteki Ossolineum we Wrocławiu umożliwiła nową interpretację utworów Kuncewiczowej, ukierunkowaną na relację pomiędzy życiem autorki a jej twórczością. Listy te, pochodzące z okresu powojennego i - w mniejszym stopniu - wojennego, pozwoliły spojrzeć z innej perspektywy na sytuację pisarza na emigracji, który chce pozostać obywatelem świata, a zarazem nie utracić swojej prywatnej ojczyzny. Za punkt odniesienia dla niniejszych rozważań posłużyły tomy autobiograficzne (przede wszystkim Fantomy i Natura), których analiza stała się podstawą do prześledzenia literackich i społecznych aspektów życia i działalności Marii Kuncewiczowej.