Opracowanie poświęcone organizacji służb specjalnych II Rzeczypospolitej oraz głównym kierunkom ich działalności. Polskie służby specjalne w zasadzie nie prowadziły wywiadu globalnego. Wywiad i kontrwywiad wojskowy oraz służby graniczne skupiały uwagę na zagrożeniu ze strony sowieckiej Rosji i Niemiec. Działaniami objęto również kierunki czeski i litewski. Natomiast cywilne organy bezpieczeństwa koncentrowały się na zwalczaniu działalności komunistycznej i irredenty mniejszości narodowych traktowanych jako największe zagrożenie wewnętrznego ładu społecznego w państwie. Andrzej Misiuk polski historyk, specjalizujący się w historii administracji i historii prawa. Zajmuje się też problematyką bezpieczeństwa wewnętrznego. Ukończył studia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii zdobył w 1997 roku na UMK, na podstawie rozprawy Służby specjalne w II Rzeczypospolitej 1918-1939. W 2008 roku otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.