Nie wszystkie uznałyby za fałszywe. Głównym argumentem jest oczywista niezgodność pomiędzy (a) rozróżnienie ciała i duszy (i identyfikacji siebie z duszą, 130c), oraz (b) stylistyczne dowody, że jest (jeśli platońskiej) na początku dialogu. Ale w oparciu o twierdzenie, że na początku dialogu nie uznają duszę prawdziwego ja, odrębnego od ciała, opiera się na stylistyczne identyfikacji wczesnych dialogów, więc argument, że Alc. I jest nieprawdziwy zależy od petitio principi. Nie jest w każdym razie dla mnie jasne, że większa oddzielenie duszy i ciała jest przewidziane, niż w np. przeprosin lub Crito. Relacja środek pomiędzy ciałem i duszą jest potwierdzenie wyraźniej niż w innych "wczesnym" dialogi, choć dość zgodnie z tzw sokratyczną proporcji "znaleziono również w np. Crito 47b-48b, Gorgiasz 463e-66a, Protagoras-311B 14b. Prawdziwość dialogu została obroniona przez Pawła Friedlander, w języku angielskim przez WRM Lamb (Loeb obj Platona. 10, intro. Pp.96-7). Zobacz także Vink, C, * Platona Eeerste Alcybiadesa: een naar Onderzoek zijn * authenticitiet (Amsterdam 1939) Robinson, T., Psychologia * * platońskiej innych bibl.. dostępne na życzenie. Na Lamb celownik mówi, że "praca jest prawdopodobnie jeden z pierwszych szkiców do Platona, w składzie w latach bezpośrednio po śmierci Sokratesa ... to jest naturalne, by przypuszczać, że seria kompozycje Plato zacznie z niektórych niedojrzałych i eseje w stosunkowo nieartystyczny dialogu piśmie ". Nie jestem pewien, zgadzam się z sądu estetycznego jednak: porównanie duszy z oka (132d-133C) nie cierpi się przez porównanie z jedną z najbardziej uznanych zdjęć Platon w "później" działa. ! Uwagi: Oprawa wytarta, naddarta i zabrudzona, brzegi stron zakurzone.