Deschner Karlheinz - I znowu zapiał kur, tom I - 552 s., 1996 r. Deschner Karlheinz - I znowu zapiał kur, tom II - 397 s., 1997 r. Autor biegły w kwestiach teologicznych i metodach pracy naukowej zebrał w swym dziele aktualną sumę wiedzy o dziejach Kościoła oraz interpretacji zarówno owych dziejów, jak i samego Nowego Testamentu. Czołowi teologowie europejscy zaakceptowali przedstawioną przez Deschnera genezę papiestwa i katolicyzmu rzymskiego, obraz wrogości do kobiet i antysemityzmu Ojców Kościoła, a także prezentację kultu świętych oraz informacje o prześladowaniach czarownic i heretyków. Godna uznania przez świat naukowy jest miara, jaką Deschner przykłada do oceny dziejów chrześcijaństwa, konfrontując jego wypaczoną postać współczesną z pierwotnymi naukami Jezusa. Książka przeznaczona zarówno dla teologów, jak i dla laików. Karlheinz Heinrich Leopold Deschner (ur. 23 maja 1924 w Bambergu, zm. 8 kwietnia 2014 w Hassfurcie) – pisarz, historyk, autor 10-tomowego dzieła pt. „Kryminalna historia chrześcijaństwa” oraz wielu książek i artykułów przedstawiających krytycznie historię Kościoła rzymskokatolickiego i chrześcijaństwa. W latach 1929–1933 uczęszczał do szkoły podstawowej w Trossenfurcie, później do seminarium franciszkańskiego w Dettelbach nad Menem i następnie (1934–1942) do Nowego Gimnazjum („Neues Gymnasium”; obecnie: Franz-Ludwig-Gymnasium w Bambergu. W marcu 1942 zdał maturę, a następnie podobnie jak reszta klasy zaciągnął się na ochotnika do wojska. Walczył aż do kapitulacji III Rzeszy, kilkukrotnie odnosząc rany. Studia zaczął zaocznie na wydziale leśnictwa Uniwersytetu Monachijskiego. W latach 1947–1951 studiował niemiecką literaturę współczesną, filozofię i historię. Studia zakończył w 1951 roku obroną pracy doktorskiej „Liryka Lenaua jako wyraz metafizycznej rozpaczy”. Z teologią miał do czynienia na studiach tylko przez około rok: słuchał wykładów z dziedziny prawa, teologii, filozofii i psychologii w Wyższej Szkole Filozoficzno-Teologicznej (obecnie: Otto-Friedrich-Universität Bamberg) w Bambergu. W 1998 roku został laureatem nagrody im. Arno Schmidta, w 1993 otrzymał International Humanist Award i Alternativer Büchnerpreis. W 2001 przyznano mu nagrodę Erwina Fischera. W 1971 roku stanął przed sądem w Norymberdze oskarżony o bluźnierstwo, znieważanie Kościoła. Sąd nie dostrzegł okoliczności uzasadniających oskarżenie o zniewagę. W procesie zapadł wyrok uniewinniający. ! Uwagi: Obwoluty lekko zarysowane i wytarte. Brzegi stron nieco zakurzone.