Tom I - 278 s., 1950 r. Tom II - 279 s., 1950 r. Tom III, cz. 1 - 361 s., 1950 r. Tom III, cz. 2 - 317 s., 1950 r. Tom IV - 461 s., 1950 r. Napisany wspaniałą polszczyzną cykl powieściowy obejmuje pół wieku dziejów polskich - od powstania 1863 r. do wybuchu I wojny światowej. Ukazuje przemiany, jakim ulegało wówczas zubożałe ziemiaństwo polskie. Jak pisała sama autorka, obrazuje on "wątek współżycia ze sobą dwu psychik, dwu gatunków człowieka i dwu postaw duchowych wobec rzeczywistości". Jednej współbrzmiącej z życiem, czynnej, drugiej - nieufnej, zamkniętej. Odzwierciedlają te postawy główni bohaterowie cyklu - Bogumił i Barbara Niechcicowie, którzy znajdują jednak sens w pokonywaniu trudów wspólnego, niełatwego życia. Barbara Ostrzeńska jako młodziutka dziewczyna była, jak się wydaje z wzajemnością, zakochana w przystojnym prawniku, Józefie Toliboskim. Ich drogi rozeszły się jednak - adorator, który nie wahał się przynieść Barbarze bukietu nenufarów porastających taflę jeziora, nie zdobył się na decyzję małżeństwa ze śliczną ale niebogatą panną. Barbara przeżyła zawód miłosny i straciła nadzieję na szczęście w miłości. Tymczasem w czasie wakacji w Borku poznała Bogumiła Niechcica. Czy zdecyduje się na małżeństwo z rozsądku? Czy miłość rzeczywiście nie zagości w życiu Barbary? Maria Dąbrowska była nowelistką, powieściopisarką, eseistką, autorką dramatów historycznych (Geniusz sierocy, Stanisław i Bogumił), opowiadań dla dzieci i młodzieży (Marcin Kozera, Wilczęta z czarnego podwórza), tłumaczką m.in. opowiadań Czechowa i Gorkiego, Pamiętników Samuela Pepysa i Nielsa Lyhne Duńczyka Petera Jakobsena. ! Uwagi: Oprawy zakurzone, pogięte i lekko naderwane, odchodzą od bloku ksiażek. Strony pożółkłe. luźne, poszarpane przy krawędziach. Bloki ksiażek niespójne. Druk zachowany w dobrym stanie.