Andrzej Chramiec (ur. w 27 listopada 1859 roku na Chramcówkach w Zakopanem, zm. 31 grudnia 1939 w Katowicach) – lekarz i społecznik z Podhala. Pierwszy góral, który uzyskał wyższe wykształcenie. Ukończył jednoklasową szkołę w Zakopanem, uczęszczał do czteroklasowej szkoły w Nowym Targu, a następnie gimnazjum w Wadowicach. Potem dostał się na studia do Krakowa i tam ukończył wydział lekarski Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był pierwszym góralem zakopiańskim z wyższym wykształceniem. Dr Chramiec wspomina w książce "Wspomnienia doktora Andrzeja Chramca", że gdy ojciec opatrywał mu nogi, widział, jak do miski z wodą wpadają łzy. Opatrunek zaprawiony łzami tak mu pomógł, że już w Niedzielę Wielkanocną mógł iść rano na rezurekcję. Zaraz po studiach powrócił na Podhale, gdzie rozpoczął prywatną praktykę. Za radą Tytusa Chałubińskiego odbył kilkumiesięczny staż w zakładzie hydropatycznym dra Jana Czerwińskiego w Fürstenhoffie w Styrii. W 1886 roku został lekarzem klimatycznym. W roku 1887 roku założył własne sanatorium – zakład wodoleczniczy z pokojami gościnnymi. Przez 30 lat przyjął 20 tys. kuracjuszy ze wszystkich zaborów i z zagranicy. O jego zakładzie pisała prasa zakopiańska, krakowska, warszawska. W wieku 28 lat poślubił Jadwigę Bieczyńską, z którą miał siedmioro dzieci – trzech synów i cztery córki. Jeden z synów, Józef Andrzej Chramiec, był uczestnikiem kampanii wrześniowej w stopniu porucznika, w 1939 roku aresztowany przez Sowietów. Więzień Starobielska, zamordowany w Charkowie, numer na liście zamordowanych 3250. Jego wnuczką była Teresa Remiszewska ! Uwagi: Oprawa lekko zarysowana.