Eschatologia chrześcijańska (z greckiego έσχατος /eschatos/ - ostatni + λόγος /logos/ - słowo, nauka) - dział teologii chrześcijanskiej traktujący o tzw. rzeczach ostatecznych człowieka, jak i świata (śmierci, końca świata). Eschatologia zajmuje się również życiem pośmiertnym człowieka, w którym to dusza zostanie osądzona i otrzyma karę lub nagrodę. W literaturze z kręgu europejskiego (szczególnie średniowiecza) rozwinęły się kazania, pieśni i dialogi eschatologiczne. Kaznodzieje, myśliciele, artyści znajdowali w wyobrażeniach nieba i piekła jeden z istotniejszych sposobów wpływania na powszechne wzmacnianie wiary i poprawę moralności. Samego słowa eschatologia jako pierwszy użył w XVII wieku luterański teolog, Abraham Calov (1612-1686), który napisał dzieło Eschatologia sacra. Były to rozważania o śmierci, zmartwychwstaniu, sądzie ostatecznym i końcu świata. Większego znaczenia termin eschatologia nabrał w XIX stuleciu i dopiero od tego okresu zaczęto go powszechnie używać w teologii chrześcijańskiej. ! Uwagi : Brzegi stron zakurzone. Oprawa jest zabrudzona, wytarta.