Wiersze i proza dla dzieci, wybór Celiny Żmihorskiej. Wśród autorów m.in.: Maria Konopnicka, Władysław Broniewski, Jan Brzechwa, Hanna Zdzitowiecka, Tadeusz Kubiak, Mira Jaworczakowa, Joanna Kulmowa, Mieczysława Buczkówna, Joanna Papuzińska, Czesław Janczarski, Maria Kownacka, Julian Tuwim, Wanda Chotomska, Danuta Gellnerowa, Helena Bechlerowa, Wiera Badalska, Zofia Rogoszówna, Janina Porazińska, Jan Sztaudynger, Ewa Szelburg Zarębina. Maria Stanisława Konopnicka z domu Wasiłowska(ur. 23 maja 1842 w Suwałkach, zm. 8 października 1910 we Lwowie) – polska poetka i nowelistka okresu realizmu, krytyk literacki, publicystka i tłumaczka. Ewa Szelburg-Zarembina(ur. 10 kwietnia 1899 w Bronowicach k. Puław, zm. 28 września 1986 w Warszawie) – polska powieściopisarka, poetka, dramaturg, eseistka, najbardziej znana z twórczości dla dzieci i młodzieży. Pierwszy Kanclerz Kapituły Orderu Uśmiechu, funkcję tę pełniła w latach 1968–1976, członek Zarządu stołecznego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej w 1949 roku. Jan Brzechwa, właściwie Jan Wiktor Lesman(ur. 15 sierpnia 1898 w Żmerynce, zm. 2 lipca 1966 w Warszawie) – polski poeta pochodzenia żydowskiego, autor wielu znanych bajek i wierszy dla dzieci, satyrycznych tekstów dla dorosłych, a także tłumacz literatury rosyjskiej. Był wnukiem warszawskiego księgarza i wydawcy Bernarda Lesmana, a przy tym kuzynem (po stronie ojca) poety Bolesława Leśmiana, który wymyślił pseudonim artystyczny Lesmana: Brzechwa (nawiązanie do części strzały). Maria Ludwika Kownacka (ur. 11 września 1894 w Słupie, zm. 27 lutego 1982 w Warszawie) – polska pisarka, tłumaczka z jęz. rosyjskiego, autorka „Dziennika Dziecięcego“ (pierwsze 5 numerów nosiło tytuł „Jawnutka“) redagowanego w czasie powstania warszawskiego, sztuk scenicznych i słuchowisk radiowych dla dzieci. Współpracowała z czasopismem „Płomyk”, na łamach którego debiutowała w 1919.