Biesy (ros. Бесы) – antynihilistyczna powieść napisana przez Fiodora Dostojewskiego, opublikowana w latach 1871-1872 na łamach czasopisma ‘’Russkij Wiestnik’’ (wydanie książkowe w roku 1873). Jest to trzecia w wielkim pięcioksięgu powieść (‘’Zbrodnia i kara’’, ‘’Idiota’’, ‘’Biesy’’, ‘’Młodzik’’, ‘’Bracia Karamazow’’), którą Dostojewski napisał po powrocie z zesłania. Biesy są alegorią potencjalnych katastroficznych skutków politycznego i moralnego nihilizmu, czyli nastrojów, które stawały się coraz bardziej popularne w Rosji w drugiej połowie XIX wieku. Akcja powieści rozgrywa się około roku 1870, w prowincjonalnym miasteczku, które staje się centralnym punktem próby rozpoczęcia rewolucji, zaaranżowanej przez Piotra Wierchowieńskiego – głównego spiskowca. Powieść składa się z trzech części i rozpoczyna dwoma cytatami: wierszem Puszkina ‘’Biesy’’ oraz cytatem z Ewangelii wg Świętego Łukasza, rozdział VIII, 32-36.