Prezentowana praca przestawia filozofię Emmanuela Lévinasa w świetle problemu, który jest czymś podstawowym dla jego intelektualnych poszukiwań - w świetle relacji międzypodmiotowych. Zdając sobie sprawę z tego, że filozofia ta uległa pewnej ewolucji oraz, że została wyrażona niełatwym językiem, pragnie się dotrzeć do rzeczywistej myśli Lévinasa, uwzględniając właśnie elementy czasu i języka. Jest to więc w pewnym sensie prezentacja genetyczna, ponieważ usiłuje ona ukazać kiedy i jak Lévinas formułował określone koncepcje odnośnie do relacji międzypodmiotowych. Rozległość działalności filozoficznej, talmudycznej i publicystycznej Emmanuela Lévinasa nie pozwala na to, by mogła być wyczerpująco ujęta w jednej monografii. Wydaje się jednak, że praca ta choć w części przyczyni się do pogłębienia znajomości filozofii tego, którego teksty są "poszukiwaniem możliwości - lub nawet faktu - usłyszenia słowa Bóg jako słowa znaczącego". Emmanuel Lévinas stwierdza konieczność uznania inności Innego jako warunku człowieczeństwa. Dlatego też w centrum filozofii Lévinasa znalazł się człowiek, który spotyka się z Innym. Ten Inny to Drugi a wraz z nim Trzeci. Jednakże relacje międzypodmiotowe, jakie się między nimi zawiązują, byłyby niewytłumaczalne bez tego Innego, który jest źródłem wszelkiej inności - bez Boga. W ten sposób zawiązuje się "intryga trzech", która w późniejszych pismach Lévinasa zajmie poczesne miejsce.