Ruś Kijowska – okres w historii Rusi trwający umownie od 862 do 1240 roku. Rok 862, w którym wódz Waregów Ruryk przybył do Nowogrodu Wielkiego, to symboliczna data powstania państwa ruskiego. W 882 roku książę nowogrodzki Oleg Mądry doprowadził do powstania – wczesnofeudalnego państwa we wschodniej Europie ze stolicą w Kijowie, istniejącego do 1169 roku. W 1054 roku państwo Jarosława Mądrego uległo rozbiciu dzielnicowemu, przy czym władcy, którym udało się zawładnąć Kijowem nadal nosili tytuł księcia kijowskiego i byli w hierarchii feudalnej postawieni wyżej od pozostałych książąt ruskich. W 1169 przekształcone w Księstwo Włodzimierskie ze stolicą we Włodzimierzu nad Klaźmą, które przejęło dominującą rolę Kijowa. W 1240 na skutek najazdu mongolskiego Wielkie Księstwo Włodzimierskie utraciło niezależność polityczną na rzecz Złotej Ordy. Moment ten uważany jest powszechnie za koniec okresu Rusi Kijowskiej. Natomiast Księstwo Kijowskie jako jedna z dzielnic Wielkiego Księstwa Włodzimierskiego przestało istnieć około 1252 roku, kiedy to ostatni faktyczny władca tego księstwa Aleksander Newski, przyjął tytuł wielkiego księcia włodzimierskiego. Gerhard Podskalsky SJ (ur. 16 marca 1937 w Saarbrücken, zm. 6 lutego 2013 w Kolonii) – niemiecki duchowny katolicki, jezuita, historyk, filozof i teolog. W latach 1975-2005 był profesorem Wyższej Szkoły Filozoficzno-Teologicznej św. Jerzego we Frankfurcie nad Menem. Należał do najwybitniejszych historyków Kościoła. Tematem jego prac badawczych były Kościoły wschodnie tradycji bizantyńskiej ze szczególnym uwzględnieniem krajów słowiańskich.