Witold Gombrowicz urodził się jako najmłodsze z czworga dzieci Jana Onufrego herbu Kościesza i Antoniny Marceliny z domu Ścibor-Kotkowskiej herbu Ostoja, w rodzinnym majątku we wsi Małoszyce, w ówczesnej guberni radomskiej. Został ochrzczony 8 września w kościele Wszystkich Świętych we wsi Wszechświęte jako Marian Witold Gombrowicz. Po opuszczeniu dworu w Małoszycach w 1911, Gombrowiczowie przenieśli się do Warszawy. Po ukończeniu Gimnazjum im. św. Stanisława Kostki w Warszawie (1922) studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim (w 1927 r. uzyskał tytuł magistra praw). Przez mniej więcej rok przebywał w Paryżu, niezbyt pilnie przykładając się do studiów w Institut des Hautes Études Internationales. Większą rolę w trakcie pobytu we Francji odegrały kontakty z młodzieżą studencką i wyjazd nad Morze Śródziemne. Tom I - Bakakaj, 202 s., 1987 r. Tom II - Ferdydurke, 269 s., 1987. Tom III - Trans-Atlantyk, 140 s., 1988 r. Tom IV - Pornografia, 151 s., 1987. Tom V - Kosmos, 149 s., 1988 r. Tom V - Dramaty, 326 s., 1988 r. Tom VII - Dzienniki 1953 - 1956, 370 s., 1988 r. Tom VIII - Dzienniki 1957 - 1961, 305 s., 1986 r.