Demetriusz Kydones lub Cydones (ur. ok. 1324 w Tesalonice, zm. ok. 1397 na Krecie) – bizantyński polityk i teolog; zwolennik unii Kościołów. Demetriusz Kydones przyszedł na świat ok. 1324 roku w Tesalonice. Pochodził z rodziny arystokratycznej. Studiował teologię u Nila Kabazylasa. W czasie walki o tron cesarski pomiędzy Janem VI Kantakuzenem a Janem V Paleologiem opowiedział się za Kantakuzenem. Po zdobyciu władzy Kantakuzen mianował go pierwszym ministrem (mesadzon). Funkcję tą pełnił, z przerwami, przez 40 lat u boku czterech cesarzy wywierając niemały wpływ na bieg spraw politycznych i kościelnych w Cesarstwie Bizantyńskim. Dzięki studiom łaciny w Mediolanie zapoznał się z dorobkiem filozofii i teologii scholastycznej, zwłaszcza Tomasza z Akwinu, którego częściowo przełożył na grekę. W 1354 roku po ustąpieniu Jana VI Kantakuzena towarzyszył mu przez pewien czas podczas jego odosobnienia w klasztorze świętego Jerzego. W tym czasie przełożył Summę contra gentiles Tomasza z Akwinu. Później wstąpił na służbę Jana V i zaangażował się w sprawę unii Kościołów. Nawoływał też do współpracy polityczno-militarnej Wschodu z Zachodem przeciw Turkom. Pod wpływem nauki świętych Augustyna i Tomasza z Akwinu w 1364 roku przyjął katolicyzm. W latach 1369-1371 towarzyszył cesarzowi Janowi V Paleologowi w jego podróży do Włoch, mającej na celu uzyskanie pomocy w walce przeciw Turkom. Wraz ze swym uczniem Manuelem Chryzolorasem przyczynił się do odrodzenia studiów nad greką na Zachodzie Europy. Kydones sprzeciwiał się doktrynie Grzegorza Palamasa o boskich energiach. Do jego przyjaciół należeli późniejsi zwolennicy idei unii Kościołów na soborze florenckim, Bessarion i Izydor z Kijowa.