Przemysław Zwoliński (ur. 26 września 1914 w Opawie na Śląsku Czeskim, zm. 4 listopada 1981 w Warszawie – polski językoznawca, zajmujący się głównie filologią ukraińską, rosyjską i bułgarską. W roku 1936 ukończył studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Prowadził wykłady z dziedziny językoznawstwa na uniwersytetach we Lwowie, Wrocławiu, Toruniu i Krakowie. W latach 1953-1970 był profesorem i kierownikiem katedry filologii ukraińskiej Uniwersytetu Warszawskiego, w latach 1957-1968 kierownikiem laboratorium filologii ukraińskiej Polskiej Akademii Nauk, od roku 1968 dyrektorem Instytutu Filologii Rosyjskiej a od roku 1971 kierownikiem katedry językoznawstwa ogólnego Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmował się zagadnieniami polskiej onomastyki, słowotwórstwa, historii języka polskiego i innych języków słowiańskich (ukraiński, bułgarski). W 1968 odznaczony bułgarskim Orderem Cyryla i Metodego I klasy.