Antoine-Henri Jomini (ur. 6 marca 1779 w Payerne, Szwajcaria; zm. 24 marca 1869 w Passy pod Paryżem) – baron, teoretyk wojenny. W 1804 wstąpił do armii francuskiej i poznał Napoleona Bonapartego. Dzięki swojej wiedzy z historii wojskowości umiał przewidzieć zachowania przeciwnika. Szybko awansował do stopnia generała brygady. Brał udział w wyprawie na Rosję w 1812 (którą uważał za nie do wygrania). Organizował logistykę podczas bitew pod Smoleńskiem i nad Berezyną. Był szefem sztabu marszałka Michela Neya podczas bitew pod Lützen i pod Budziszynem. Za jego wkład Ney złożył wniosek o awans do rangi generała majora. Wniosek został jednak odrzucony przez marszałka Berthiera. Jomini niezadowolony z malejących szans rozwoju kariery przyjął w 1813 wyprawy ofertę cara Aleksandra I i zaczął służbę dla Rosji. Zainicjował tu powstanie Szkoły Wojskowej w St. Petersburgu, doradzał carowi Mikołajowi I podczas wojny z Turcją. Jomini stworzył ponad 30 dzieł o tematyce wojskowej.