Zestaw 8 książek Andrzeja Sapkowskiego Saga o wiedźminie: 1. Krew Elfów - 295 s., 1994 r. 2. Czas pogardy - 318 s., 1995 r. 3. Chrzest ognia - 333 s., 1996 r. 4. Wieża jaskółki - 428 s., 1997 r. 5. Pani Jeziora - 520 s., 1999 r. 6. Ostatnie życzenie - 289 s., 1995 r. 7. Miecz przeznaczenia - 362 s., 1995 r. 8. Sezon burz - 404 s., 2013 r. Początkiem sagi było opowiadanie Wiedźmin, które ukazało się w grudniu 1986 w miesięczniku „Fantastyka”. Nazwa Saga o wiedźminie została nadana przez wydawcę. Sapkowski zamierzał ją nazwać Krew elfów, zaś pierwszy tom miał być pierwotnie zatytułowany Lwiątko, jednak wszystkie części cyklu stały się tak popularne, że nazwa ta bezkrytycznie została zaadaptowana przez fanów i jest nieomylnie kojarzona z dziełami Andrzeja Sapkowskiego. Sam autor wzbrania się przed nazywaniem swojego dzieła sagą argumentując, że jest to pojęcie zarezerwowane dla mitologii nordyckiej. Według Sapkowskiego bardziej trafnym określeniem jest „cykl”. Saga o wiedźminie jako tytuł pochodzi pośrednio od tytułu obecnego w świecie wiedźmińskim dzieła Flourensa Delannoya. Pod koniec 2013 roku pojawiła się kolejna książka opowiadająca o przygodach wiedźmina, Sezon burz, nie wchodzi jednak ona w skład sagi, a jest opowieścią osadzoną w wiedźmińskim świecie. Głównym bohaterem książek jest Geralt z Rivii – tytułowy wiedźmin, mutant, zabójca potworów, mistrz miecza posługujący się magicznymi znakami wiedźmińskimi. Saga opisuje zawiłe losy Geralta, który na mocy prawa niespodzianki powiązał się przeznaczeniem z Ciri – tajemniczym dzieckiem, zwanym Lwiątkiem z Cintry. Ich przygody, a także wielu innych napotkanych przez nich postaci, mają miejsce w czasie wielkiej inwazji Cesarstwa Nilfgaardu na Północne Królestwa (Temeria, Redania, Aedirn, Kaedwen). Poza trudnościami, jakie napotyka na swojej drodze wiążąc się z czarodziejką Yennefer, Geralt bierze również udział w bezwzględnej grze wywiadów wojskowych. Chcąc chronić zarówno siebie, jak i swoich przyjaciół, wiedźmin stara się zachować neutralność w szalejącym świecie.