Współczesne systemy oświatowe muszą być dostosowane do zmieniających się warunków: politycznych, społecznych, technicznych,kulturowych i społecznych. Od wielu lat twórcy raportów edukacyjnych proponują rozwiązania które zmierzają do doskonalenia: celów, treści, zasad, metod i form edukacyjnych. W drugiej połowie XX wieku powstały między innymi: raport Edgara Faure'a "Uczyć się, aby być" (1975), raport Klubu Rzymskiego Uczyć się -bez granic. Jak zewrzeć "lukę ludzką"?(l9S2), raport UNESCO ,Jźdukacja:jest w niej ukryty skarb (1998), raport Komisji Europejskiej pouczenie i uczenie si e. Na drodze do uczącego się społeczeństw'a''(1997) oraz raport Federico Mayora,przyszłość świata" (2001). Co z tego wynika dla polskiej edukacji? Czy problemy postulowane w cytowanych raportach są aktualne i warte rozważenia?