"Praca jest bardzo ważną pozycją w całej literaturze poświęconej początkom niepodległości. Autorowi udało się odtworzyć cały dramatyzm wojny 1920 r., pokazać nie tylko bohaterstwo żołnierzy, ale również dokonujące się przewartościowania w zachowaniach i postawach ludności cywilnej... Niezwykle sumiennie opisuje on wydarzenia jednostkowe, oddaje zachowania wielu tysięcy ludzi... Wiele mazowieckich i podlaskich rodzin znajdzie na kartach tej książki swych przodków, o których bohaterstwie, a sporadycznie i małości, do tej pory nie miało pojęcia." Wojna polsko-bolszewicka (wojna polsko-sowiecka, wojna polsko-rosyjska 1919–1921, wojna polsko-radziecka) – wojna pomiędzy odrodzoną Rzeczpospolitą Polską (II RP) a Rosyjską Federacyjną Socjalistyczną Republiką Radziecką (RFSRR), dążącą do podboju państw europejskich i przekształcenia ich w republiki radzieckie zgodnie z doktryną i deklarowanymi celami politycznymi („rewolucja z zewnątrz”) rosyjskiej partii bolszewików. We wrześniu 1920 Włodzimierz Lenin w czasie przemówienia na IX Konferencji Rosyjskiej Partii Komunistycznej (bolszewików) przedstawił główną według niego przyczynę wojny polsko-bolszewickiej: (stwierdziliśmy), że gdzieś pod Warszawą znajduje się nie centrum polskiego rządu burżuazyjnego i republiki kapitału, ale centrum całego współczesnego systemu imperialistycznego, oraz że okoliczności pozwalają nam wstrząsnąć tym systemem i prowadzić politykę nie w Polsce, ale w Niemczech i w Anglii. Tym samym stworzyliśmy w Niemczech i Anglii zupełnie nowy odcinek rewolucji proletariackiej, walczącej z ogólnoświatowym imperializmem…