==Pan Tadeus==z to najbardziej znane i najbardziej charakterystyczne działo Adama Mickiewicza. Poeta odmalował w nim obraz „utraconej ojczyzny” - ukochanej Litwy, „kraju lat dziecinnych”, do którego tęsknił przebywając na emigracji. Napisany regularnym 13-zgłoskowcem poemat nawiązuje w formie i tematyce do gatunku eposu, choć pierwotnym założeniem Mickiewicza nie było stworzenie dzieła o takiej przynależności gatunkowej. Utwór stopniowo rozrastał się pod jego piórem aż do monumentalnego, bo składającego się aż z dwunastu ksiąg. Można zastanawiać się, czy dzieło wielkiego wieszcza narodowego trafiło – zgodnie z jego zamierzeniami - „pod strzechy”. Nie ma chyba dzisiaj Polaka, który nie słyszałby o tym utworze. Mimo to wielu jest takich, którzy go nie czytali – a na pewno warto przebrnąć przez dziewiętnastowieczną składnię i leksykę po to, aby rozkoszować się przygodami polskiej szlachty, tak barwnie odmalowanymi w utworze. Reżyseria: Aleksander Bardini Księga pierwsza ==Gospodarstwo==, czyta Aleksander Bardini Księga druga ==Zamek==, czyta Andrzej Szczepkowski Księga trzecia ==Umizgi==, czyta Andrzej Łapicki Księga czwarta ==Dyplomatyka i łowy==, czyta Tadeusz Łomnicki Księga piąta ==Kłótnia==, czyta Marian Wyrzykowski Księga szósta ==Zaścianek==, czyta Jan Świderski Księga siódma ==Rada==, czyta Wieńczysław Gliński Księga ósma ==Zajazd==, czyta Gustaw Holoubek Księga dziewiąta ==Bitwa==, czyta Mieczysław Milecki Księga dziesiąta ==Emigracja. Jacek== - czyta Janusz Warnecki Księga jedenasta ==Rok 1812== - czyta Jan Kreczmar Księga dwunasta ==Kochajmy się== - czyta Ignacy Gogolewski ==Epilog== - czyta Aleksander Bardini Dodatkowy materiał ilustracyjny z Muzeum Adama Mickiewicza w Warszawie z pracą prof. dra Kazimierza Wyki ==O ,,Panu Tadeuszu" słów kilka. Płyty w dwóch tekturowych etui.