1. Sołochow Michał - Cichy dom tom I - 483 s. 2. Sołochow Michał - Cichy dom tom II - 483 s. 3. Sołochow Michał - Cichy dom tom IV - 586 s. Opisuje życie Kozaków na przełomie XIX i XX wieku. Obfituje w opisy przyrody oraz ginących zwyczajów kozaczyzny. Wątki obyczajowe opisane są na tle zmagań politycznych, związanych z I wojną światową i próbami stworzenia państwa niepodległej kozaczyzny. Postać głównego bohatera, Grigorija Melechowa, jest autentyczna. Wzorem dla niej był jeden z przywódców dońskiej kozaczyzny, Charłampij Jermakow. Być może tę jedną z najwybitniejszych książek XX wieku, jak najsłuszniej zestawianą z "Wojną i pokojem ", jedyną prawdziwą radziecką powieścią o miłości napisał wcale nie laureat nagrody Nobla z 1965 r. , pupil sowieckich przywódców -Michaił Szołochow, lecz Fiodor Kriukow, którego w 1920 r. zabili bolszewicy. Archiwum tego pisarza kozackiego dostało się w ręce Szołochowa, który miał z niego obficie skorzystać. Nie jest jednak pewne, czy "pożyczony" został w ten sposób "Cichy Don" czy inny utwór - opowiadanie "Los człowieka" W każdym razie nagroda Nobla przyznana została nie komu innemu a Szołochowowi za "siłę artystyczną i prawdziwość epopei o dońskim kozactwie w przełomowych dla Rosji czasach". "Cichy Don" był wielokrotnie przez Szołochowa przerabiany, po tym jak w 1928 r. zachwycił się dwoma pierwszymi tomami powieści Maksym Gorkim, ale pretensje o niekorzystne przedstawienie postaci komunistów miał najważniejszy czytelnik -Józef Stalin. Bohaterem "Cichego Donu" jest Grigorij Melechow znad Donu, który stara się dochować wierności kozackim tradycjom i ideałom, jednak zdezorientowany wydarzeniami wojny i rewolucji, nie potrafi dokonać jednoznacznego wyboru politycznego, wahając się między bolszewikami i "białymi ". Również jego życie osobiste znaczone jest wstrząsami; poważne konsekwencje dla całej rodziny Melechowów ma romans Grigorija z Aksinią Astapową, żoną sąsiada z tego samego chutoru. Rewolucja będąca osią przedstawianych w "Cichym Donie" zdarzeń, niesie ze sobą ludzkie nieszczęścia, jej konieczność dziejowa wydaje się jednak oczywista. Tym samym ta wielka powieść (ekranizowana w ZSRR) łączy w sobie tragizm i heroizm. Za powieść Cichy Don Michaił Szołochow w 1965 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. Michaił Aleksandrowicz Szołochow (ros. Михаил Александрович Шолохов; ur. 11 maja?/24 maja 1905 w Krużylinie n. Donem, Imperium Rosyjskie, zm. 21 lutego 1984 w Stanicy Wieszeńskiej, Rosyjska Federacyjna SRR) – rosyjski pisarz oraz działacz polityczny i kulturalny. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 1937 i członek Akademii Nauk ZSRR od 1939. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1965. Głównie dzięki powieści Cichy Don i przejmującej mikropowieści Los człowieka, wpisał się na trwałe do literatury światowej, jako kontynuator innego wielkiego rosyjskiego epika – Lwa Tołstoja. Bohaterzy utworów Szołochowa – zwykli ludzie rzuceni w wir wielkich przemian społecznych i politycznych – pokazani są z dużą psychologiczną wiarygodnością.