Książka napisana w formie wykładów przerywanych pytaniami. Arroyo mówi o zdolności jednostki do tworzenia związków, aspekty do Słońca i Księżyca, Wenus i Mars w żywiołach i znakach, pokrewne progresje i tranzyty, techniki analizy porównawczej, cykle Jowisza, Saturna i Urana. Astrologia porównawcza to oczywiście nic więcej jak przedłużenie astrologii urodzeniowej. Bezsensowne jest jednak porównywanie partnera, z którym nie będzie nam dane spotkać się. Aby układy partnerskie zadziały partnerzy muszą mieć możliwość przebywania ze sobą. Mija się z celem robienie horoskopu porównawczego zanim dokładnie nie przeanalizuje się horoskopów obydwu partnerów. Doszłam sobie ostatnio do takiego przemyślenia, że czasem są harmonijne aspekty pomiędzy dwoma horoskopami (jakieś książkowe koniunkcje, trygony świateł czy Wenus i Marsa, a mimo to związek może być, oględnie mówiąc, taki sobie).