"Podjęcie tematyki związanej z przestępstwami zwanymi najczęściej "kierunkowymi" wydaje się celowe z kilku względów. Pp pierwsze brak w literaturze, tak naszej, jak i obcej, opracowań monograficznych na ten temat. W podręcznikach wspomina się najczęściej tylko o istnieniu przestępstw kierunkowych przy okazji omawiania strony podmiotowej, w komentarzach natomiast stwierdza się, że dane przestępstwo jest jest albo nie jest przestępstwem tego rodzaju." - fragment Przestępstwo kierunkowe - czyn zabroniony, który wskazuje na cel działania sprawcy; najczęściej w treści przepisu jako znamię ustawowe występują zwroty "w celu", "z powodu". Art. 286 §1 k.k. stwierdza – kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inna osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania jej błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przestępnego działania podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat. Jest to przestępstwo kierunkowe gdyż sprawca musi działać z zamiarem osiągnięcia korzyści majątkowej, zachowanie sprawcy jest tu umyślne, ponieważ polega ono na doprowadzeniu poszkodowanego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Spis treści: 1. Pojęcie przestępstwa kierunkowego 2. Odrębności przestępstw kierunkowych w zakresie bezprawia kryminalnego i winy 3. Charakterystyka poszczególnych grup przestępstw kierunkowych 4. Zagadnienia dowodowe na tle przestępstw kierunkowych