Na przełomie XX i XXI wieku światowy sport zdominowały dwa główne zjawiska. Jednym z nich jest jego profesjonalizacja, a drugim wywalczony przez kobiety dostęp do uprawiania wszystkich dyscyplin sportu. Te dwa nurty współczesnego sportu są całkowitym zaprzeczeniem tych idei, które głosili i realizowali w praktyce pod koniec XIX stulecia twórcy nowożytnego olimpizmu. Członkowie pierwszego Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego i jego długoletni prezydent Pierre de Coubertain - tworząc podstawy nowożytnego olimpizmu - nie mogli przewidzieć takiego kierunku ewolucji sportu. Tym bardziej nie mogli przewidzieć, że to MKOL będzie wspierać i inspirować takie kierunki zmian. Amatorstwo w sporcie uznawali za jedną z naczelnych zasad olimpizmu, strzegąc jej pilnie i surowo karząc najdrobniejsze przejawy jej naruszenia. Jednak na przełomie XX i XXI stulecia MKOL i jego prezydent J. A. Samaranch nie tylko wspierali profesjonalizację sportu, lecz także stali się jej inicjatorami przyzwalając na dopuszczenie do igrzysk olimpijskich zawodowo uprawiających sport. Również przyznawanie wysokich nagród pieniężnych najlepszym uczestnikom igrzysk zyskało pełną aprobatę MK0L.