Zestaw zawiera: 1. R. Bielecki - Gustaw-Harnaś 2. E. Ostrowska - W alejach spacerują Tygrysy 3. H. Janczewski - Całe życie z Warszawą 4. Szkoła im. Juliusza Słowackiego w w Warszawie 5. Szkoła Cecyli Plater-Zyberkówny 1883-1944 6. L. Prorok-Kepi Wojska Francuskiego 7. B. Kużmiński - Pierwsza żeńska... Szkoła 8. J. Świderski - Moja droga w świat 9. Pamięć warszawskiej odbudowy 1945-1949 10. A. Kowalska - Mochnacki i Lelewel 11. H. Szletyński - Siedem gawęd z czasów młodości 12. S. Fita - Pokolenie szkoły głównej 13. E. Jankowski - Wspomnienia ogrodnika 14. A. Zahorski - Ignacy Wyssogota Zakrzewski prezydent Warszawy 15. K. Malinowski - Na północ od Starówki 16. M. Wojewódzki - W tajnych drukarniach Warszawy 17. Pełnić służbę. Z pamiętników i wspomnień harcerek Warszawy 1939-1945 18. J. Krawczyńska - Zapiski dziennikarki warszawskiej 1939-1947 19. I. Baliński - Wspomnienia o Warszawie 20. W. Herbaczyński - W dawnych cukierniach i kawiarniach Warszawy 21. H. Kister - Pegazy na kredytowej 22. Smolna 30 Gimnazjum im. Jana Zamoyskiego Ogólny zarys książek: Batalion Gustaw – batalion utworzony na bazie Narodowej Organizacji Wojskowej, podległy zgrupowaniu Róg. Od 1942 w składzie AK pod dowództwem mjr. Ludwika Gawrycha (pseud. "Gustaw"). Batalion ten brał udział w powstaniu warszawskim. Walczył w I Obwodzie na Starym Mieście (południowo-wschodni odcinek obrony). Część batalionu została odcięta w Śródmieściu (kompania "Grażyna" i kompania "Genowefa") tworząc Batalion "Harnaś". Pozostałe kompanie (kompanie "Gertruda" i kompania "Harcerska"), zostały uzupełnione kompaniami z rozwiązanego Batalionu "Antoni" i Oddziałem Specjalnym "Juliusz". 7 sierpnia batalion wszedł do Grupy Północ. 13 sierpnia w wyniku eksplozji czołgu pułapki, zginęło 67 (zaś 13 rannych zmarło w wyniku ran) żołnierzy kompanii "Gertruda" i "Harcerska". Wspomnienia "Eli", Elżbiety Grossówny-Ostrowskiej, dowódcy Okręgowej Składnicy Meldunkowej "S". Poświęcone przede wszystkim łączności w Powstaniu i dające o niezły obraz jej ważnej części: przez "S" przechodziły meldunki między Mokotowem (połączenie kanałowe), Czerniakowem i Śródmieściem. Największą zaletą książki jest jednak nie tyle ów obraz, ale znakomite pióro autorki, dzięki któremu czyta to się świetnie. Do polecenia dla każdego, dobra książka na początki przygody z Powstaniem. Fragment wstępu: „Już od młodych lat krystalizowały się w mojej jaźni dwa kierunki, w myśl których należy w przyszłości realizować zadania życiowe – własny los. Były to – technika i humanistyka. Zainteresowania i zamiłowania zawodowe ukierunkowały moją działalność najpierw na rozwój techniki sanitarnej, później – w szerszym zakresie – na rozwój infrastruktury technicznej miasta, mojego miasta. Tu się urodziłem, tu ukończyłem studia, tu przepracowałem całe życie.”Dzieliłem losy mojego miasta w chwilach chwały i upadków. Związałem się z Warszawą na zawsze. Przeżyłem w tym mieście pierwszą wojnę światową, okres śmiertelnych zmagań z wrogiem w czasie drugiej, nie tylko podczas okupacji od 1939 roku, ale Powstania 1944. Tu przeżyłem wspaniałe, niezapomniane dni wyzwolenia. Byłem więc świadkiem nie tylko tych wielkich, historycznych wydarzeń, ale w wielu z nich uczestniczyłem czynnie. Przystępując do pisania wspomnień, których sens zawarłem w tytule „Całe życie z Warszawą”, postawiłem sobie jasno określone zadanie, ażeby nie stała się ona sensu proprio pamiętnikiem.Byłoby to nieporozumienie. Pragnieniem, a nawet – jak mi się wydaje – obowiązkiem moim było ukazanie społeczeństwu stosunkowo mało znanej dziedziny, którą w życiu miasta stanowiła infrastruktura techniczna Warszawy, jej kształtowanie, odbudowa oraz powstawanie wielkich inwestycji inżynieryjnych. Na podstawie będących w moim posiadaniu, nigdzie jeszcze nie publikowanych, materiałów, dokumentów i prowadzonych diariuszy wydarzeń – pragnąłem dać możliwie bliski prawdzie obraz o trudzie i wysiłkach, które przyszło pokonywać nielicznej kadrze naukowców i specjalistów po drugiej wojnie światowej przy odbudowie stolicy i jej infrastruktury technicznej.