Obraz, który Janusz Kaczmarski dedykował swojemu synowi Jackowi, przedstawia stojącą w pustej pracowni staroświecką kanapę o wygiętym oparciu z leżącymi na niej dziwnie dobranymi rekwizytami. W skrzyni otwartej brunatnej kanapy, niby w trumiennym wnętrzu, stoi gitara ściśle zawiązana w foliowy worek. Obok, na prześcieradle rzuconym na oparcie leży biały hełm, spod którego wypływa czy ścieka, niby struga krwi, czerwony krawat. Martwa natura w pustej pracowni to obraz bardzo chara­kterystyczny dla malarza, pozornie przypadkowe zestawienie przedmiotów jest tu zarazem nieprzypadkowo związane ze starym tematem malarskim „vanitas”. Przedmioty symbolizujące życie duchowe, intelektualne i cielesne radości życia człowieka jak książki, instrumenty, naczynia, kwiaty i owoce zestawione bywają z alegoriami nietrwałości, obrazami rozpadu i zniszczenia życia. W końcu czaszka — znak śmierci nadaje znaczenie wszystkim ludzkim działaniom i je zwycięża.