,,Badania historyczne nad dziejami miast mają u nas bardzo dawny rodowód: ich wynik przekazuje historiografia staropolska. Dostarczają one wiedzy o ,,życiorysie" miast, jednak informacje o początkach istnienia osady miejskiej, o nadaniu jej praw i przywilejów, o klęskach elementarnych i o innych znaczeniach, o odbudowie i rozbudowie, o stosunkach własnościowych oraz o instytucjach i osobach inwestorów wznoszących budowle czy o liczbie ludności i jej profesjach, są zaledwie przesłankami do studiów historyczno-urbanistycznych, które wymagają konfrontacji wiedzy historycznej z przestrzenią miejską i wyzyskania jej w analitycznym badaniu struktur przestrzennych. Na tym polega różnica między historią miast a historią ich budowy. Doświadczenia badawcze historii urbanistyki są nieporównanie krótsze. Wynika to z opóźnienia w usamodzielnieniu się urbanistyki jako nauki wielodyscyplinarnej, uważnej do czasów industrializacji za dział architektury, pomimo wczesnego - od Hippodamosa z Miletu - tworzenia teoretycznych podstaw budowy miast. Ustalono, że termin ,,urbanizacja", a następnie - ,,urbanistyka" jest neologizmem, utworzonym przez autora pierwszego podręcznika budowy miast, twórcę nowego planu Barcelony Ildefonso Cerda (fragment książki)". ! Uwagi: Oprawa nieznacznie zarysowana. Brzegi stron lekko zakurzone i pożółkłe. Strony książki lekko pożółkłe.