Niniejszy tom, który oddajemy do rąk Czytel­ników, zawiera materiały XXXII Sesji Naukowej Stowarzyszenia History­ków Sztuki poświęconej szeroko pojętej proble­matyce Orientu i -orienta- lizmu w sztuce. Organiza­torom sesji temat ten wy­dał się interesujący choćby z tego powodu, że oddzia­ływanie Orientu na polską kulturę artystyczną trwało bardzo długo, bo od śred­niowiecza aż po wiek XX. Przebieg sesji skłonił jed­nak do refleksji. Wygłoszo­ne referaty ujawniły bo­wiem brak podstawowych badań nad problematyką relacji artystycznych po­między Orientem a polską kulturą artystyczną. Ujaw­nił się również brak w na­szym piśmiennictwie ści­słych definicji terminów Orient i orientalizm figu­rujących w tytule sesji. (...) Dobrze się stało, że do­szło na tej sesji do kon­frontacji skrajnych nieraz poglądów— dalszym bada­niom nad relacjami pomię­dzy Wschodem a Zachodem wyjdzie to z pewnością na korzyść. Materiały zapre­zentowane w niniejszym tomie nie dają, oczywiście, nawet ogólnego obrazu tych relacji, informują tylko Czytelnika, nad jakimi za­gadnieniami Orientu i jego oddziaływania pracują w chwili obecnej polscy hi­storycy sztuki.