Gniazdozbiór to zbiór opowiadań z kluczem. Podzielony na dwie części (Gniazdo i zbiór) – okiem, głosem, językiem – małej, coraz większej i wreszcie dorosłej kobiety opowiada o niezwykłych, dziwnych, czasem „odklejonych od rzeczywistości” ludziach (żadna z osób nie jest wymyślona), z którymi przyszło jej się spotkać w życiu. W niewielkich przestrzeniach (dwupiętrowy blok, w którym główna bohaterka przyszła na świat, mała, babcina wioska pod lasem, niewielkie miasteczko, w którym pracuje) rozgrywa się opowieść o innych, o niej, o wzajemnych relacjach. Każde z opowiadań ma zwykle jednego bohatera, jednak w poszczególnych opowiadaniach pojawiają się postacie występujące w opowiadaniach po sąsiedzku. Zatem „Gniazdozbiór” jest niejako gniazdem, z którego autorka uwalnia mieszkające tam istnienia, wybrane, ważne dla kobiety, którą w pewnym sensie ukształtowały historie zawarte w książce.