Jan Franciszek Drewnowski - polski filozof, logik i myśliciel katolicki. Był doradcą ministerialnym w CUP, a także naukowym w Instytucie Ekonomiki i Organizacji Przemysłu. Był również redaktorem słowników technicznych. Wraz z o. Józefem Marią Bocheńskim, Bolesławem Sobocińskim oraz ks. Janem Salamuchą współtworzył tzw. Koło Krakowskie. Wspólnie z księdzem Janem Salamuchą zaproponował analizę scholastycznego pojęcia analogii. Pod jego wpływem nawrócił się na katolicyzm. Drewnowski, podobnie jak Jan Łukasiewicz, był zwolennikiem poglądu o możliwości aksjomatyzacji filozofii. Był tomistą. Dążył do uściślenia pojęć filozoficznych oraz teologicznych przy wykorzystaniu logiki formalnej. Był pionierem stosowania semiotyki do zagadnień filozoficznych. Głosił potrzebę zasymilowania osiągnięć nowoczesnej logiki w myśli katolickiej. Tom niniejszy zawiera w części pierwszej podstawowe prace J. F. Drewnowskiego charakterystyczne dla jego (meta)filozofii. Jako część drugą wyodrębniono grupę tekstów raczej eseistycznych o typowej dla Filozofa tematyce i sposobie ujęcia. Część trzecią stanowią teksty popularne.