Lewiatan, czyli materia, forma i władza państwa kościelnego i świeckiego, albo po prostu Lewiatan - traktat filozoficzny napisany przez Thomasa Hobbesa i opublikowany w 1651 roku. Tytuł pochodzi od biblijnego Lewiatana. Dzieło to dotyczy struktury społeczeństwa i usankcjonowanego rządu i jest uznawana za jeden z najwcześniejszych i najbardziej wpływowych przykładów teorii umowy społecznej. Wydawcą był Andrew Crooke, partner w spółce Andrew Crooke and William Cooke. Thomas Hobbes opowiada się za umową społeczną oraz władzą absolutnego suwerena. Twierdził, że chaosowi czy wojnie domowej – sytuacjom utożsamianym ze stanem natury i słynnym mottem "Bellum omnium contra omnes" („wojna wszystkich przeciw wszystkim)” – można zapobiec tylko za pomocą silnej władzy centralnej. W ten sposób odmawia prawa do sprzeciwu w stosunku do umowy społecznej. Hobbes analizuje społeczeństwo od jego podstaw, zaczynając od "Człowieka" i "Zmysłów". Rozwija to przez szereg definicji (np. Wyobraźnia jest „niczym innym niż wrażeniem, które zanika” i jest tym samym co Pamięć). Podkreśla konieczność takiego definiowania, które wskazuje na zaksjomatyzowanie człowieczeństwa zgodnie z metodą geometryczną.