spis treści: Słowo wstępne. Część I. Protestantyzm: I. Uwagi o metodzie interpretacji pieśni staropolskich. II. Teksty refleksyjno-żałobne w kancjonałach duchownych XVI-XVIII w. III. Pieśni o śmierci w życiu społecznym, religijnym i literackim protestantów: 1. Założenia programowe i ich społeczna realizacja; 2. Pieśni "przy nawiedzeniu niemocnych" i pieśni "pogrzebne" w protestanckim ceremoniale żałobnym; 3. Pieśni w życiu muzycznym i literackim środowisk protestanckich. IV. Doctrina mortis. Treści refleksyjne pieśni na tle teologii i filozofii człowieka: 1.Wątki teologiczne w pieśniach refleksyjno-żałobnych; 2. Problematyka antropologiczna tematu śmierci; 3. O marności, fałszu świata i udręce ziemskiej wędrówki; 4. Groźna twarz śmierci; 5. Specula male moriendi. Timor mortis; 6. Specula bene moriendi. V. Na drogach heterodoksji. Próba heterodoksji. Próba interpretacji treści wyznaniowych. VI. Problematyka literacka protestanckich pieśni o śmierci: 1. Pieśń reformacyjna wobec Biblii; 2. Filiacje czeskie i niemieckie; 3. Dziedzictwo średniowieczne w protestanckich pieśniach refleksyjno-żałobnych; 4. Konflikt humanizmu i reformacji w pieśniach refleksyjno-żałobnych; 5. W stronę świeckiej pieśni popularnej. * Część II. Humanizm. Pieśni czarnoleskie dedykowane Persefonie: I. Kochanowski i protestanci: 1. Jan Kochanowski w środowiskach protestanckich Krakowa, Królewca i Litwy; 2. Dialog poety z twórcami literatury reformacyjnej; 3. Pieśni religijne Jana Kochanowskiego wobec poetyki protestanckiej pieśni kościelnej. Podobieństwa i opozycje. II. "Fragmenta" poetyckie przesłane Krzysztofowi Radziwiłłowi: 1. Pieśni żałobne w radziwiłłowskich "Fragmentach". Prolegomena filologiczne; 2. Treści filozoficzne pieśni "Fragmentów"; 3. Pieśń żałobna "Fragmentów" - humanistyczna polemika z doktryną śmierci "każdego". * Część III. Katolicyzm doby sarmatyzmu: I. Katolicka pieśń o śmierci w kulturze religijnej społeczeństwa polskiego: 1. Uwagi wstępne o proweniencji źródłowej pieśni; 2. Pieśni żałobne w liturgii i obrzędowości katolickiej; 3. Społeczne źródła i uwarunkowania katolickich pieśni o śmierci. II. Jezuicka dydaktyka dobrej śmierci. III. "Policarpus redivivus". Medytacja eschatologiczna w katolickich pieśniach o śmierci i jej średniowieczne dziedzictwo. IV. Quid ergo est homo?: 1. Ad caelestem adspirat patriam; 2. "Melancholija duchowna" pieśni o śmierci.* Zakończenie