**Ze wstępu:** "Jeśli, czytelniku miły, sam nie grasz w szachy, jeśli nie widziałeś jeszcze szachowego turnieju, to na pewno wiele o tej grze słyszałeś. Na pewno ktoś z twojej rodziny, przyjaciół lub znajomych oddaje się jej z zamiłowaniem, spędzając długie godziny w zamyśleniu nad szachownicą, przekładając szachy nad wiele innych rozrywek. Być może, iż uważasz go za dziwaka, tracącego bezużytecznie czas na bezpłodne przestawianie drewnianych klocków... Ale czy wiesz, że zwolennicy gry szachowej liczą się już dziś na miliony? Czy wiesz, że istnieje ona tak dawno, że początki jej dosłownie „giną w pomroce dziejów"? Nie wiemy dokładnie, kto, kiedy i gdzie wymyślił szachy. Wynalazek ten nie wstrząsnął ludzkością tak, jak podboje wielkich zdobywców, wielkie odkrycia geograficzne czy epokowe wynalazki techniczne. Premiera szachowej' rozgrywki nie została uwieczniona klinowym pismem Babilonii, nie przekazały nam o niej wiadomości hieroglify egipskie. I tylko z pewnych wzmianek w świętych księgach hinduskich możemy się domyślać, że gra szachowa powstała kędyś nad brzegami Gangesu — dwa lub trzy tysiące lat temu. Dwa lub trzy tysiące lat..."